کتاب هشت کتاب مجموعه اشعار سهراب سپهری شاعر و نقاش پرآوازه و نوگرای معاصر ایران است که از میان مجموعه‌های زیر گردآوری شده است: مرگ رنگ، زندگی خواب‌ها، آوار آفتاب، شرق اندوه. صدای پای آب، مسافر، حجم سبز و ما هیچ، ما نگاه.

هشت کتاب نام مجموعه‌ای ار اشعار سهراب سپهری است که از میان دفترهای مرگ رنگ، زندگی خواب‌ها، آوار آفتاب، شرق اندوه. صدای پای آب، مسافر، حجم سبز و ما هیچ، ما نگاه انتخاب شده است. این آثار زیباترین اشعار سهراب را در بر دارند. او به سبک نیمایی شعر می‌گفت اما تاثیرپذیری او از هوشنگ ایرانی نیز در آثارش پیدا است. بعد از آشنایی او با فلسفه ذن و فرهنگ و عرفان شرق، ردپای این تفکر هم در آثار او پیدا شد. شعر سهراب لطیف است. به خوبی تصویرسازی می‌کند و انسان را به دقایقی لذت بردن و اندیشیدن مهمان می‌کند.

این کتاب مجموعه‌ی کاملی از اشعار سهراب سپهری است و یکی از اثرگذارترین و محبوب‌ترین مجموعه‌ها، در تاریخ شعر نوی ایران محسوب می‌شود.

این اثر دربردارنده‌ی یأسی است که جز از حوزه‌ی ذهن رنگین سپهری بیرون نمی‌تراود. او در سال 1355 همه‌ی هشت دفتر و منظومه‌ی خود را در قالب این کتاب گردآوری نمود. هشت کتاب نموداری کامل از اعتراضات سیاسی او تا ذوق جستجو و دل سپردنش در حالات معنوی و عرفانی است.

در بخشی از کتاب هشت کتاب می‌خوانیم:

تنها به تماشای چه ای؟

بالا گل یک روزه نور

پایین تاریکی باد

بیهوده مپای شب از شاخه نخواهد ریخت و دریچه خدا روشن نیست

از برگ سپهر شبنم ستارگان خواهد پرید

تو خواهی ماند و هراس بزرگ ستون نگاه و پیچک غم

بیهوده مپای

برخیز که وهم گلی زیمن را شب کرد

راهی شو که گردش ماهی شیار اندوهی در پی خود نهاد

زنجره را بشنو: چه جهان غمناک است و خدایی نیست و خدایی هست و خدایی

بی‌گاه است به بوی و به رو و چهره زیبایی در خواب دگر ببین